Πριν λίγο καιρό είχα γενέθλια, αλλά όχι από τα συνηθισμένα γενέθλια. Πριν λίγες μέρες κλείσαμε 18 χρόνια από την ημέρα του ατυχήματος (14 Οκτώβρη 2006) και είπα να τα ‘’γιορτάσω” με τον δικό μου τρόπο

Το παιδικό βιβλίο που έγραψα και μόλις κυκλοφόρησε (‘’Ο Τζίμης και ο Τζίνης, σε περιπέτειες αισιοδοξίας’’) είναι κατά κάποιο τρόπο όλα όσα θα ήθελα να πω στον πιτσιρίκο της φωτογραφίας στα αριστερά επάνω όταν ετοιμαζόταν να πάει δημοτικό (ή πήγαινα ήδη στις πρώτες τάξεις, δεν θυμάμαι ) Θα ήθελα να τον προετοιμάσω λίγο περισσότερο για μια όμορφη ζωή, που ωστόσο θα χρειαστεί αρκετές ‘’θυσίες’

Αυτή η προετοιμασία όμως δεν έχει καμία σχέση με το ‘’κάνε αυτό ή κάνε εκείνο’’, ούτε όμως ‘’κάνε ότι θες για να φας τα μούτρα σου και να μάθεις’’. Δεν είμαι παιδαγωγός με την έννοια ότι δεν το έχω σπουδάσει. Δεν περνάει μέρα όμως που να μην σκέφτομαι τα παιδιά και το μέλλον τους, να μην διαβάζω, να μην συλλογίζομαι, να μην ονειρεύομαι ένα καλύτερο αύριο. Και από όποια πλευρά και αν έχω προσεγγίσει το θέμα, πάντα καταλήγω στην ίδια απάντηση. Πρέπει να καλλιεργήσουμε στους νέους την ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ. Τι είναι όμως η αισιοδοξία και πως την κατακτάς;;

Ξέρετε ότι υπάρχουν παιδιά δημοτικού που δεν έχουν ακούσει ποτέ τους τη λέξη ‘’αισιοδοξία’’;; Γιατί λέμε πιο συχνά στα παιδιά τη φράση ‘’μην είσαι αχάριστος/η’’ και δεν λέμε τόσο συχνά ‘’να είσαι ευγνώμων’’. Γιατί στο σχολείο πάντα γράφουμε εκθέσεις για το πώς περάσαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε (παρελθόν-μνήμη) και σχεδόν ποτέ δε γράφουμε έκθεση για το πώς θέλουμε να περάσουμε το καλοκαίρι που μας έρχεται (μέλλον-φαντασία). Αυτά και άλλα πολλά είναι η αισιοδοξία. Ένα σύνολο δεξιοτήτων που θα μας βοηθήσουν (μικρούς και μεγάλους) να πορευτούμε και να χαμογελούμε

ΥΓ : Όταν πάτησα το λυχνάρι και μου ζήτησε ο τρελοτζίνη να κάνω την 1η μου ευχή, του ζήτησα να με γυρίσει πίσω στο χρόνο, οποιαδήποτε στιγμή πριν από το ατύχημα. Στόχος μου ήταν να κάνω ότι μπορώ για να αποφύγω το ατύχημα και άλλη ευχή δε θα χρειαζόμουν καμία. Θα εκτιμούσα την υγεία μου και θα ήμουν ευτυχισμένος. Τόσο απλό. Η συνέχεια όμως δεν ήταν αυτή που περίμενα. Μία συνέχεια που μου έμαθε πολλά και που θα μάθει και στους μικρούς μας αναγνώστες πολλά. Το εύχομαι δηλαδή